Deze site-specifieke installatie en processie onderzoekt de trans-Atlantische, koloniale geschiedenis van indigo met betrekking tot de productie ervan op Surinaamse en Javaanse plantages en in Europa, waaronder de provincie Gelderland waar Arnhem zich in bevindt. Het maakt deel uit van de serie The Supreme Exodus, waarin Antonio Jose Guzman zich bezighoudt met culturen van de ‘Black Atlantic’ (Paul Gilroy) en hybride migratoire esthetiek (Mieke Bal). De laatste vijftien jaar richt de kunstenaar op postkoloniaal artistiek onderzoek in relatie tot zijn eigen Panamese achtergrond. Dit is ook waar hij de oorsprong vindt van indigo in Latijns-Amerika, Azië en West-Afrika en vervolgens in de Afrikaanse slavenhandel waar de waarde ervan als betaalmiddel exponentieel is gestegen.

Afrikaanse volkeren die tot slaaf werden gemaakt brachten de kennis van de indigoteelt over naar Amerika waar de winst met indigo in de achttiende eeuw groter was dan die van suiker en katoen. De sonische structuren en liederen die Afrikanen zongen op de indigo-, suiker- en koffieplantages hadden een diepgaand effect op de muziek in Amerika die Afrikaanse ritmes omarmde wat direct leidde tot de blues in de Verenigde Staten, rumba in Cuba, cumbia in Colombia, bossa nova in Brazilië en dub – waarvan de impact op de hedendaagse muziekproductie nauwelijks kan worden overschat en die de kern vormt van reggaemuziek en reggaeton – in Jamaica.

De installatie bevat soundscapes van plantages in Suriname en Alan Lomax-opnames van marrongemeenschappen, vermengd met dubbeats en Batá drums en ongeveer honderd banieren en twintig afrofuturistische kostuums gemaakt met indigomeester Sufiyan Khatri en geproduceerd en geblokdrukt met textielontwerpster Iva Jankovic. Bezoekers kunnen om de hangende werken heen lopen en er direct onderdoor of tussendoor lopen. De kostuums en dans in de specifiek Panamees-Congolese processie zijn geïnspireerd op traditionele rituelen van de marronbevolking van Amerika en de filosofie van Sun Ra, de vader van het afrofuturisme. De wandeling en muzikale performance door Arnhem omvat ook een simulatie van dub poëzie en eindigt op de locatie van de installatie.

Het project, geproduceerd voor sonsbeek en de Paiz Art Biënnale in Guatemala, wordt uitgevoerd door de kunstenaar, Avalon Brown, Savalan Ghodsi, Fernanda González Morales, Rebecca Lillich/Krüger, Shanti Monkou, Isaiah Wilson en dansers van het AZC Almere in samenwerking met Stichting de Vrolijkheid. De muziek bestaat uit Tatiana Koleva op marimba en Transillumination # 1 gecomponeerd door Guzman en geproduceerd met Alejandro Matamala. De dub sonische structuur is samengesteld uit Guzmans Panamese DNA gemixt met dub echo’s, en loops en geluiden van marron gemeenschappen.