Barbara Hepworth, Winged Figure II, 1957

Barbara Hepworth, Winged Figure II, 1957, brons, gips, ijzer, 172,4 cm hoog

Barbara Hepworth ziet haar sculpturen het liefst in de buitenlucht, zoals bij Sonsbeek ’58 het geval is. In een interview vertelt ze: “(…) no sculpture really lives until it goes back to the landscape, the trees, air and clouds”.[1] Net zoals een sculptuur afhankelijk is van het veranderde landschap en weer, bestaat het landschap volgens Hepworth niet zonder de mens.[2] Ze stelt de vereniging van het landschap en de mens centraal in haar werk.[3] Hierbij laat ze zich inspireren door de omgeving van het afgelegen kustplaatsje St. Ives in Cornwall, waar ze vanaf 1939 woont en werkt.

Barbara Hepworth’s Winged Figure II (1957) bestaat uit een asymmetrische vorm met vier ovaalvormige uitsparingen. Aan de voorkant zijn ijzeren draden gespannen, die elkaar overlappen in een middelpunt. Deze draden maken het beeld strenger en geven het een bijna wiskundig uiterlijk. De basisvorm doet echter speels aan. Naast deze tegenstelling vormt de witte binnenkant een contrast met de donkergrijze buitenkant en de zwarte draden.

Winged Figure II kan vanwege de titel worden beschouwd als een representatie van een mens.[4] Minder voordehand liggend is de betekenis van de draden. Gezien het feit dat ze geen praktische functie hebben, zouden ze volgens Rachel Smith geïnterpreteerd kunnen worden als symbolische verbindingen, tussen mens en landschap.[5] Dit zou betekenen dat het landschap niet letterlijk verbeeld wordt, maar aanwezig is als het beeld geplaatst wordt in het landschap. Dankzij de gaten in het beeld wordt het landschap hoe dan ook benadrukt. Om een beeld te ervaren is kijken niet genoeg volgens Hepworth: fysiek contact is noodzakelijk om een sculptuur te kunnen ervaren.[6] Bij de aanraking gaan de beschouwer, het kunstwerk en het landschap tegelijkertijd een relatie met elkaar aan.

[1] A.M. Hammacher, Barbara Hepworth, Londen 1989, p. 81. 
[2] H. Read, Barbara Hepworth: Carvings and Drawings, Londen 1952.
[3] B. Hepworth, “A Sculptor’s Landscape”, in: B. Hepworth en A. Bowness, Drawings from a Sculptor’s Landscape, London 1966, p. 9.
[4] Voor een catalogus schreef Hepworth in 1951: “The forms which have had special meaning for me since childhood have been the standing form (which is the translation of my feeling towards the human being standing in landscape)(…)”, zie: R. Smith, “Figure and Landscape: Barbara Hepworth’s Phenomenology of Perception”, Tate Papers, No. 20 (Herfst 2013).
[5] Ibidem.
[6] B. Hepworth, “A Sculptor’s Landscape”, in: B. Hepworth en A. Bowness, Drawings from a Sculptor’s Landscape, London 1966, p. 11. 

nl_NLDutch