Gustavo Crembil & Mae-ling Lokko, Groundmurmurs
Mycelium is de vegetatieve staat van schimmels waar vaak paddenstoelen uit voortkomen. Onder onze bossen of in organische onderlagen groeien ze uit tot vertakte organismen op zoek naar water en cellulose. Ze fungeren als de meest geavanceerde vorm natuurlijk bindmiddel en transporteert, ontleedt en voedt talloze elementen in ons ecosysteem. Deze natuurlijke technologie staat centraal in het werk van Mae-Ling Lokko en Gustavo Crembil Groundmurmurs; een buiteninstallatie nabij het hart van Park Sonsbeek, gelegen in de geruisloze buik van een beukenbos en een ondergronds honingzwammenrijk.
Groundmurmurs bestaat uit een grootschalig hangend netwerk van myceliumcilinders en hangt middenin een beukenbos in de vorm van een omgekeerde koepel. Het mycelium netwerk wordt ingegeven door het voorzichtige vocabulaire van boomverzorgers en paddenstoelenzoekers om verbinding te maken met het bos. Zo’n 5 meter boven de bosbodem wordt de eeuwenoude relatie tussen de ondergrondse mycelium en de torenhoge bomen omgedraaid. Meestal verborgen onder de grond, wordt mycelium, wat een constante toevoer van bronnen opslaat en circuleert – vocht, suiker, schadelijke stoffen, metalen, lucht en warmte – in grote hoeveelheden en snelheden omhoog gebracht. Daarmee wordt Groundmurmurs een ecologie van generatieve rechtvaardigheid – gedefinieerd door de waardevolle bottom-up creatie, transformatie en circulatie naar alle betrokkenen. De levenscyclus van productie en de beleving van het werk nodigen deelnemers en bezoekers uit om ‘niet langer vooruit te kijken,’ maar om zich heen te kijken en begrip te kweken voor de relatie met de marge, waar vandaan je ook kijkt. De participatieve en verspreide samenstelling van Groundmurmurs is een essentieel aspect van de mycelium-achtige methode die een bestaande, krachtige sociale infrastructuur van productie en aanpassing in Arnhem zichtbaar maakt en erbij betrekt.