All that Perishes at the Edge of Land (2019) speelt zich af op de Gadani scheepssloperij in Baluchistan, Pakistan, waar afgekeurde schepen aan land worden gebracht en uit elkaar worden gehaald met behulp van gasbranders en veeleisende arbeid. De arbeiders zijn meestal migranten, vaak door wanhopige omstandigheden gedreven om werk te vinden op de werf en om met constant gevaar te werken. Ze worden aan het werk gezet om hout van hoge kwaliteit en ijzer uit het scheepswrak te halen zodat het in de plaatselijke economie kan worden gebracht en de rest te sorteren om als schroot te verkopen.

Wat claimen de verslagen resten van het schip als uiteindelijke kosten? Misschien kan men het schip beschouwen als een instrument van vernietiging terwijl het uit elkaar wordt gehaald. En als dat zo is, wie of wat betaalt dan de prijs voor die vernietiging?

Misschien is het goed te bedenken dat het niet alleen de schepen zijn die vergaan aan de rand van het land. De arbeiders die de zware machines en de gassnijders bedienen versmelten in deze wazige atmosfeer als radertjes die hun specifieke identiteit doen vervagen tot lasser, kraanmachinist, leerling of meester, verdeeld tussen degenen die op de werf of op het schip werken, opgaand in hun gespecialiseerde taak. Wie zijn deze mannen? Waar komen zij vandaan? Wat hebben zij achtergelaten? Wat voor dromen koesteren zij?

Wat wordt er nog meer kwetsbaar gemaakt? Alleen de vissen, de kustlijn, het water en de lucht zelf. In filosofische zin gaat dit werk over de eindigheid van de oceaan als grens en de eindigheid van ambitie. Het plaatst het schip als een uiteindelijk maritiem fossiel dat uit de oceaan moet worden getrokken om aan zijn einde te komen, waarbij een industrie wordt opgebouwd rond de periferie van het schip als een ingestort object. Deze industrie vormt het startpunt van verschillende contextuele onderzoeken: naar de vernietiging van de mariene ecologie, de vervuiling van alle omringende elementen, uitbuitende arbeidspraktijken die een migrantenbevolking treffen, de onzichtbaarheid van arbeiders, een netwerk van verbonden industrieën die rijkdom samenvoegen. Dit alles leidt tot een onevenwichtige macht en een toewijding aan winstbejag dat naast andere relaties het afval van het Industriële Noorden verbindt met zijn laatste halte in het Mondiale Zuiden.

Dit werk wordt gepresenteerd in samenwerking met Museum Arnhem en Machinery of Me.