Deze installatie bestaat uit restanten van de Gold Coast Railways, de Ghana Railways Corporation en andere relevante archieven van Ghana na de onafhankelijkheid. Het is geïnspireerd op de architectuur van het post-onafhankelijke tijdperk, met name de brutalistische en inmiddels verlaten silo’s die overal in het land te vinden zijn. Kunstenaar Ibrahim Mahama is geïnteresseerd in de potentie van historische mislukkingen om ideologische waarden nieuw leven in te blazen en de verbeelding te vergroten bij huidige en opkomende generaties Ghanezen. Het werk stimuleert de dialoog tussen tijdelijkheid, materialen en verval, en verbindt oude, verlaten ruimtes met nieuwe ecologieën, rottend materiaal met nieuw leven, wat de geërfde crises van het land na de onafhankelijkheid weerspiegelt.

Het werk heeft ook een performatieve dimensie. Sinds het gemaakt is, ​​is het gebruikt in talloze debatten en lezingen en is het geïnstalleerd bij diverse kunstinstellingen. Het roept vragen op over het verschil – en de politieke implicaties – tussen het ensceneren van een werk en het bouwen van een podium als kunstwerk, of hoe het verleden naar het heden kan reizen om het te helen; een idee dat sterk resoneert met deze editie van Sonsbeek.

Het werk is oorspronkelijk ontworpen voor de Whitworth Art Gallery als onderdeel van het Manchester International Festival in 2019. Dit werk wordt gepresenteerd in samenwerking met Museum Arnhem.