Réclusion is een monumentale doolhofachtige assemblage van bierkratten met een videowerk. Het verwijst naar de opsluiting in de gevangenissen van de samenleving, waar we uit eigen wil in zitten, of door krachten die groter zijn dan onszelf.

Justine Gaga’s labyrint is een monsterlijke machine die begrijpelijk lijkt, maar waarvan de destructie onmogelijk schijnt. Het werk spreekt over kapitalistische systemen, opgelegd door een kleine minderheid op een grote bevolking: een politiek, economisch en sociaal systeem dat ons onze vrijheid ontneemt door onze keuzes te bepalen. Het monster bouwt en ontleedt zichzelf continu, maar is ondoorgrondelijk doordat het niet zozeer wordt geleid door een gezamenlijk plan, maar door egoïstische ideeën van accumulatie. Maar ook al heeft niemand de leiding, velen lijden eronder. De kapitalistische filosofie van productie en consumptie — zowel in het oude mechanisme als in het huidige gebruik van informatietechnologie tussen speculatie en digitalisering — bepaalt onze individuele manieren van zijn. Het geeft ons behoefte aan dingen die we niet nodig hebben, past ons verlangen aan zonder onze goedkeuring, suggereert wat we voor ons toekomstige welzijn nodig hebben, dwingt ons tot werk, geld, sport, suiker, technologische snufjes, alcohol en drugs ten koste van verslaving en de effecten ervan op elkaar en de maatschappij.

Het is iets om over na te denken nu de planeet, waar we slechts van hebben genomen zonder iets terug te geven, verdwijnt. Hoe kunnen we het verlies goedmaken en uit deze wervelwind komen waar geen uitweg voor lijkt te zijn? Hoe vinden we de nooduitgang wanneer het voelt alsof we tegen een muur aanlopen? Waar is de uitgang en hoe herkennen we die?

Wanneer productie in overvloed kan plaatsvinden is vraag geen obstakel meer. De Kameroense rapper Maahlox Le Vibeur beschrijft het treffend in zijn nummer ‘Prends seulement ta part’ (2019) waarin hij op ironische wijze vertelt hoe de geschoolde jeugd niet overleeft zonder werk of een echte politieke leider en gedwongen wordt zich over te geven aan de dagelijkse gewoonte van alternatieve hobby’s die worden aangeboden door de markt.

Gaga’s labyrint is een pijnlijke dwaling in die pijn, een zoektocht naar onszelf.