Sonsbeek ‘52 kan wat betreft de organisatie en de doestelling beschouwd worden als een continuering van de eerste goedbezochte Sonsbeektentoonstelling. Opnieuw koos een jury, aangesteld door de Nederlandse Kring van Beeldhouwers (bestaande uit kunstexperts en kunstenaars), de kunstenaars en kunstwerken. Opnieuw was er een klein paviljoen van riet, bestemd voor kleinere sculpturen. Anders dan de eerste Sonsbeek, waar ruim driekwart van het werk door Nederlandse kunstenaars werd gemaakt, besteedde Sonsbeek ’52 echter meer aandacht aan het werk van Franse neoclassicistische meesters als Auguste Rodin, Artistide Maillol, Charles Despiau en Antoine Bourdelle. Toch exposeren ook enkele contemporaine, enigszins avant-gardistische kunstenaars hun werk, zoals de Italiaanse Marino Marini (Ruiterstandbeeld) en de Fransman Jean Arp (Preadamitische tors). Eén werk kon als echt vernieuwend worden gezien: een mobile van de Amerikaan Alexander Calder.